Ziemia nie należy do człowieka, to człowiek należy do ziemi.
Wszystkie rzeczy są ze sobą związane, jak krew, która nas wszystkich jednoczy.
Człowiek nie utkał pajęczyny życia, stanowi jedynie jej nić.
To co czyni sieci, czyni sobie

~Znana jako mowa wodza Seattle Indian Duwamish z 1854, a w rzeczywistości napisana przez Teda Perry na potrzeby filmu pt. Home
Joga tree

Wyszliśmy od natury i częścią przyrody jesteśmy. Współczesna kultura, jakby o tym zapomniała. Dominuje, kontroluje, kształtuje, zagarnia, w mało zrównoważony sposób, niewspółmiernie odwzajemniając to z czego korzysta.

Permakultura jako gałąź projektowania ekologicznego lub ogrodnictwa w symbiozie, czerpie od wzorów i praw natury, traktując przyrodę jako przejaw starej inteligencji, zmieniającej się, cyklicznej i w swojej złożoności, samoregulującej. Owa cykliczność, zmiana, branie tyle ile potrzeba, widzenie zależności, bycie częścią to m.in. w tym założeniu ta trwałość (permanent).

Podobnie jak oddzieleni bywamy od przyrody, tak samo brakuje nam kontaktu z sobą samym. Unikalnym ekosystemem, dziełem tysięcy lat ewolucji, najcenniejszym darem, jaki natura daje nam przy narodzinach, ciało, ma własną inteligencję, żywy organizm zdolny do nieustannego przekształcania się, regeneracji, noszenia życia...

Joga zawsze była nierozerwalnie osadzona i związana z siłami przyrody, ale nastawiona na rozpoznawanie tych żywiołów w ludzkim wnętrzu, na pogłębianie łączności zaczynając od siebie, ze swoim ciałem, oddechem, emocjami, żeby stopniowo zagłębiać się do rdzenia naszego jestestwa i do tej siły życiowej, która przenika wszystko. Praktyka kultywuje intymny związek w naszym ludzkim ekosystemie, umożliwiając odzyskanie harmonii i życia w symbiozie ze swoim środowiskiem. Początek w obserwacji. Obserwacji swojego wewnętrznego ekosystemu, ekosystemu w którym żyjesz, ekosystemu przyrodniczego. Bycie z uwagą tego co jest, poddanie refleksji, rozpoznanie granic, zaufanie i oddanie.

A many joga positions
Jogasutry text

Permajoga to połączenie jogi z głęboką ekologią, w której przejawia się chęć rozwoju trwałego, harmonijnego, zjednoczonego w rozpoznaniu rzeczywistości.